Herkenning in de huisartsenpraktijk
De tijd en de frequentie waarmee u een patiënt in uw praktijk ziet is helaas beperkt. Toch kunt u een belangrijke rol spelen in de vroege signalering van middelenmisbruik.
Volgens onderzoek van het Partnership Vroegsignalering Alcohol is bijvoorbeeld ongeveer 3 tot 10% van de patiënten in een gemiddelde huisartsenpraktijk probleemdrinker, wat zich verhoudt met ongeveer 16 spreekuurcontacten die verband houden met problematisch alcoholgebruik*.
Over het algemeen zal een verslaafde patiënt dit niet uit zichzelf aangeven. Omdat zelfkritiek verdwijnt, zal iemand de verslaving vrijwel altijd ontkennen. Men denkt lange tijd dat het gedrag onder controle is, zelfs al wijst de praktijk anders uit. in het algemeen wordt er van uitgegaan dat iemand met een verslavingsprobleem zich alleen wil laten helpen als hij in vele opzichten aan de grond zit en geen enkele uitweg meer ziet.
Voorbeelden van dit dieptepunt zijn: het kwijtraken van een baan, het verbreken van een relatie en het kwijtraken van huis en haard. Dit wordt ‘hitting rock bottom’ genoemd.
Soms zijn er directe signalen die de huisarts op het spoor van een verslaving brengen, zoals een (gemaskeerde) alcoholfoetor, aanwijzingen van derden of intoxicatie, maar er zijn ook veel indirecte signalen die kunnen wijzen op verslaving.
De multidisciplinaire richtlijn Stoornissen in het gebruik van alcohol van het Trimbos-instituut, noemt de volgende risico-indicatoren voor vermoeden van problematisch alcoholgebruik: