Het eerste jaar in herstel: hard werken!

Ik wist het, ik was gewaarschuwd, ik was er klaar voor maar toch kun je je nooit goed voorbereiden op het eerste jaar in herstel. Simpelweg omdat niemand overzicht en controle heeft over zijn hele leven. Ook ik niet…

Ik heb me na mijn opname gecommitteerd aan het programma en sindsdien is mijn leven veranderd. En geloof me; ik heb er geen spijt van gehad. Nog geen dag. Maar eerlijk is eerlijk, dat is niet vanzelf gekomen. Daar heb ik tijd, energie en veel geduld in moeten steken. En veel, heel veel los moeten laten. Het bomvolle, gestructureerde vier weken programma bij SolutionS had me goed voorbereid, maar ik wist ook wel dat het ‘buiten’ moest gebeuren. De puinhoop die mijn leven was, lag bij vertrek uit de kliniek nog steeds op mij te wachten. Time to face the facts. Er bleek maar één vraag te beantwoorden: ben ik bereid alles te doen en alles te laten voor mijn herstel?

Zelfstandige Zonder Inkomen

Ik had een bedrijfje toen ik me op liet nemen in de kliniek. Ik was weliswaar in doorstart na een faillissement maar ik kon er mee aan de slag. Dacht ik. Al snel werd me duidelijk dat het vak waar ik 30 jaar in doorgebracht had – reclame/marketing – wel heel erg goed bleek aan te sluiten bij mijn verslaving. Ik onderging trigger na trigger en na vier weken kon ik er niet meer omheen: ik moest kiezen tussen mijn herstel en mijn carrière. Het werd het eerste, hierbij gemotiveerd door mijn thuisfront, sponsor, de meetings en de aftercare. Was ik bereid alles te doen en te laten? Ik zat in mijn ‘fifties’ ging na 30 jaar opnieuw beginnen. Hoewel ik geen idee had wat ik kon gaan doen heb ik geen moment mijn vertrouwen verloren. Hierop terugkijkend nog steeds moeilijk te vatten: ik had altijd in de controle gezeten, dat moest ik nu loslaten. En ik heb het nog gedaan ook…

Werken aan herstel

Al gauw werd me duidelijk wat ‘Werken aan herstel’ eigenlijk betekende: meetings volgen, contact met mijn sponsor onderhouden, stappenwerk doen, mijn leven opnieuw inrichten, persoonlijke groei: al die dingen waar ik altijd een broertje dood aan had bleken nu in mijn voordeel te werken. Ik wilde niet alleen professioneel veranderen, maar ook mijn sociale leven ging op de helling. Veel contacten hebben het af laten weten of heb ik laten verwateren. Maar nieuwe, gezonde contacten kwamen daar voor in de plaats. Ik bezocht zo veel mogelijk meetings in een straal van 50 kilometer rond mijn woonplaats en leerde veel nieuwe mensen kennen. Ook de vele activiteiten die vanuit de fellowship georganiseerd werden konden rekenen op mijn warme belangstelling. Ik begon me warempel thuis te voelen tussen al die cleane en nuchtere mensen!

De schoorsteen moet roken

Intussen moest wel de schoorsteen roken. Als zelfstandig ondernemer had ik nergens recht op en het faillissement had een zware financiële wissel getrokken, dus schreef ik me in bij allerlei uitzendbureaus. Gelukkig had mijn vrouw al heel snel een baan gevonden en kon ik allerlei odd jobs aannemen die weliswaar niet goed betaalden (fabriekswerk, koeriersdienst, telemarketing) maar wel pasten in mijn agenda. Herstel kwam nu daadwerkelijk op 1!

Living in the flow

Na de eerste drie maanden werkelijk alles in het teken van herstel gezet te hebben begon mijn vertrouwen vaste vorm aan te nemen. Natuurlijk had ik het gelezen in de boekjes en had ik geluisterd naar mijn fellows en mijn counselor in de aftercare maar, zoals de Engelsen zeggen, ‘’The proof of the pudding is in the eating.”. En ik moet zeggen: herstel smaakte naar meer. Ik had inmiddels wat vaste grond onder de voeten en begon voorzichtig om me heen te kijken. Wel vanuit mijn vaste dagstructuur, met voldoende ruimte voor rust, ontspanning, sport, werk en vooral herstel. Ik ondervond wat het was om in een flow te leven, me over te geven aan een nieuw leven, spiritualiteit te ontwikkelen en vertrouwen te hebben in de toekomst. En vooral: in het hier en nu te leven. Het leven werd kleiner en overzichtelijk: ik hoefde alleen vandaag nuchter en clean in herstel te blijven (Just for today!), de rest kwam vanzelf. Ik realiseer me dat dit erg simplistisch klinkt, maar het is wél zoals ik het ervaren heb. En eigenlijk tot op de dag van vandaag nog steeds ervaar.

Hogere macht, mythe of waarheid?

Terugkijkend op het eerste jaar in herstel is er één inzicht dat er uit springt: het 12 stappen programma wérkt. Ik heb het geluk gehad dat ik me er aan over heb kunnen geven en daar ben ik nog steeds dankbaar voor. Mijn eigen aanpak was disfunctioneel, dat was me inmiddels duidelijk. Maar dat mijn commitment aan het programma zulke verstrekkende gevolgen zou hebben, had ik me nooit kunnen realiseren. In herstel – en met name in het 12 stappen programma – staan persoonlijke groei en spirituele principes centraal. Overgave, loslaten, nederigheid, hoop, acceptatie, hulp vragen, kortom; al die zaken die voor mij in mijn actieve verslaving onbespreekbaar (en onuitvoerbaar) waren. Gelukkig heb ik ergens de kracht vandaan gehaald om deze principes toe te passen. Het zou me niet verbazen als mijn Hogere macht me daar een zetje in de goede richting heeft gegeven. Maar daarover kan ik pas in mijn tweede jaar oordelen…

Leo van Berkom
Ervaringsdeskundig counselor, SolutionS